ای وطن

ای مادر تاریخ ساز

ای مرا بر خاک تو روی نیاز

ای کویر تو بهشت ای جان من

 عشق جاویدان من ایران من

ای ز تو هستی گرفته ریشه ام

نیست جز اندیشه ات اندیشه ام

ای رهبر آزاده،پدر مهربان امت ،تویی که کشتی این ملت را در دریای متلاطم حوادث به ساحل نجات هدایت می‌کنی. نگاه نافذ تو، فانوس راه ما در شب‌های تاریک است و کلام حکیمانه‌ات، نویدبخش فردایی روشن. ما با تو عهد بسته‌ایم که تا پای جان بر سر این عهد بمانیم و در راه تحقق آرمان‌های والای انقلاب اسلامی، از هیچ کوششی دریغ نورزیم. تو امید دل‌های عاشقان و استواری گام‌های استوار این ملت هستی.

بسم الله الرحمن الرحیم 

نحن شیعة علی بن ابیطالب 

احسنت بانو ، فریاد الله اکبرت به دنیا نشان داد که این اعتقاد در روح و جان ایران جریان دارد.  ما زنانی را الگو گرفته ایم که زیر بار غم خم شدند اما در برابر ظلم خم به ابرو نیاوردند.آری اسلام زن را اینگونه می سازد.احسنت بانو که حماسه آفریدی

بسم الله الرحمن الرحیم 

فلسطین ،ای سرزمین مادران داغدیده ،فلسطین ای سرزمین کودکان مظلوم ،آرام باشه و صبور

سالها تو گریه کردی و جهان خوابیده بود،چشم انسانیت به تو خیره مانده بود در اشک و آه ،اشک و آهی که فقط اشک و آه بود…

سالها پایت را به زنجیر بستند و فرزندانت را به خاک و خون کشیدند و آواره کردند و تو چشمانت به رفتنشان پر از اشک میشد.

و ما مشت هایمان را به سوی دشمنت گره می کردیم .مشت هایی که با آه بود و حسرت ، حسرت از تنهایی و مظلومیت تو ، مشت هایی که به لطف الهی حسرت را پشت سر گذاشت و تبدیل شد به موشک.

 موشک هایی که بر سر دشمنانت آوار شد . موشک هایی که مردان مرد خدا برای آزادی ات به ارمغان آوردند.موشک هوایی که امیدی شدند برای تمام دلهایی که نگرانت بودند.

فلسطین ،ای سرزمین تین و زبتون،ای زندانی آزاده ، ای سرزمین پیامبران بیشمار الهی ، ای شاهد ولادت کلمة الله ، ای اولین قبله جهان اسلام ، ای سرزمین مقدس ، آرام باش و امیدوار 

قریب است که آرزوهای ابلیس در هم شکند.قریب است که بار دیگر زیتون هایت با طراوت شود.قریب است که شادی فرزندانت را ببینی و غم از وجودت رخت بربندد.قریب است که آزاد شوی …

بسم الله الرحمن الرحیم 

سالهای سال ،ظلمت بود و سیاهی،تنها صدای یک خنده طنین انداز بود.صدای خنده شیطان، شیطان خوشحال بود و مغرور،جهان را تحت سیطره خود گرفته بود و هیچ هم آوردی نداشت تا اینکه خداوند متعال که رحمتش بی پایان است،بار دیگر رحمتش شامل حال آدمیان شد.

مردی بر تارک دنیا درخشید و نوری پدیدار شد.  مردی از تبار پاک رسول الله (صلّی الله علیه و آله)، مردی که نشان از شجاعت آباء و اجدادش داشت و علی گونه برای عدالت قیام کرد.مردی که جهانی را متحیّر ساخت و آزادمردان جهان با شنیدن نامش سر تعظیم فرود می آورند.

مردی که مانند خورشیدی بر بام ایران نشست و کلام الله را در میان این مردم عدالت خواه و حق جو زنده کرد. مردمی که لبریز از عشق به اهل بیت (علیهم السلام) بودند و حماسه کربلا در روح و جانشان اثر کرده بود.

او آمد و با دم مسیحایی اش ایمان را به وجد آورد.مردم یکدل و یکپارچه شدند آنچنان که خداوند متعال می فرماید:«واعتصموا بحبل الله و لاتفرّقوا». او آیه ای از آیات خدا بود.آیه ای که با آمدنش لبخند شیطان محو شد.آیه ای که با آمدنش انسانیت جان گرفت و بار دیگر در ذهن ها تداعی شد :«یدالله فوق ایدیهم»

روحشان شاد و یادشان جاوید